Tussen de Bewel en de Fritel op de Hasseltse Stadsheide vind je designmeubelverzamelaar Bicci de’ Medici. “Ik dacht dat we alcohol gingen drinken”, zegt bezieler van het concept Sander. Wij verkozen een koffie terwijl we ons voorzichtig neervleiden in een Pierre Jeanneret, ter waarde van één van onze nieren. Onder het toeziend oog van een gigantisch wandtapijt van de drie muzikanten van Picasso vertelt Sander ons over Bicci de’ Medici.

BEDANKT MAMA

We beginnen Sanders verhaal met een resem dankwoorden. We hebben ook het gevoel dat hij een heel dankbare man is. Geen haantje dat hoog op zijn dak staat te kraaien. Wel een ingetogen, oprechte en vriendelijke jongeman met een neus voor design.

“Ik ben begonnen met een lening bij mama van 2000 euro.” Da’s down to earth. Die centen gebruikte Sander om zijn eigen salontafels te ontwerpen en produceren. “Ik verkocht die salontafels aan klanten van de meubelwinkel waar ik werkte”, zegt Sander. “Met het geld dat ik daaraan verdiende, maakte ik weer nieuwe tafels.” Da’s business.

"Ik snap nie dat mensen zo ver rijden om naar mijn oude nest te komen kijken."

BEDANKT VANREUSEL

Bicci de’ Medici draait vooral online en via dealers in het buitenland. Maar Sander merkte dat mensen die veel geld willen uitgeven aan design, toch graag ontvangen worden in een showroom.

Op 6 januari 2021 heeft Sander het contract getekend voor dit pand. 2 jaar later is zijn showroom bijna klaar. “Dit was gewoon een hal.” Nu is het een statig pand met twee verdiepingen, een betonnen vloer, muren uit leem en ‘mottige’ blokken aan het plafond. Het was afzien. En nu blijkt het ook nog eens te klein. “Ik huur nog drie andere opslagruimtes.”

Sander tekende het hele pand zelf uit. De kennis en passie voor architectuur stak hij op bij Meneer Vanreusel op Pikoh. “Die heeft Le Corbusier erin geramd. En nu verzamel en verkoop ik er stukken van.”

BEDANKT CHANDIGARH

In Sander zijn showroom voelen we ons rijk. We gebruiken de ruimte en zetten ons dik gat in een met de hand geweven stoel, zonder kussen. Da’s blijkbaar niet de bedoeling. “Die moet nog naar een klant.”, Sorry Sander.

Aan zo’n originele Pierre Jeanneret stoelen geraken, is hetzelfde als coke smokkelen. Er staat een ban op de export nu. Die stoelen zijn gemaakt van bomen die gekapt zijn voor Chandigarh, de eerste geplande stad in India. Dat hout gaven ze aan lokale meubelmakers met plannen van hoe dit meubelstuk eruit moest zien. Maar elke ambachtsman kreeg een vrije implementatie van de plannen.

BEDANKT KRINGLOOP

Het verzamelen van tweedehands stukken begon al vroeg voor Sander. Als zevenjarige ging hij met zijn mama naar de Kringloopwinkel. Toen was dat nog niet cool. “Ik wou niet dat mensen dachten dat we arm waren.” Als hij iets kocht, deed hij er zijn eigen ding mee. Upcycling avant la lettre.

Nu is de Kringloopwinkel triestig. “Ikea-meubels verkopen ze daar soms duurder,” deelt Sander met ons. Maar vroeger was het anders. Sander vond er ‘Babe Rainbow’ uit een serie van Peter Blake. “Voor ne euro”, zegt hij fier.

BEDANKT BUURVROUW VAN BEYONCE

Zo van die dure meubels, wie koopt dat dan? Blijkbaar staat er een designstuk van Sander te pronken op een eiland, in een gated community, in een dikke villa. De eigenares mag zich buurvrouw van Beyonce noemen. Chique volk. Maar ze kocht wel het goedkoopste stuk uit de collectie.

BEDANKT FEDEX

Sander verwachtte twee authentieke PJ-R-27-B's van Pierre Jeanneret. Voor wie dit Chinees is, ‘t zijn chique rekken ter waarde van 7,950 euro per stuk. De doos komt aan, super professioneel verpakt, inclusief Bicci de’ Medici labels. Vol verwachting opende hij de doos gevuld met zijn prachtige design stukken, straight from India. Om tot de conclusie te komen dat er geen chique rekken in zaten. Maar wel yogamatten en andere dingen die duidelijk van de verhuis van een yogi waren.

De Post, altijd een avontuur. Dat kon Jordy Arthur ook al beamen. Sander belde naar FedEx, om te ontdekken dat zijn krat in Canada zat. Maar ze losten alles netjes op. Nadat ze de halve wereld hadden rondgereisd, werden de chique rekken geleverd in Hasselt. Pluspunten voor FedEx.

BEDANKT VLAANDEREN

Beschrijf uw stijl eens? Voor wie dacht dat er nu een resem chique woorden à la wabi sabi en Axel Vervoordt-inspiration zou komen: fout. Sander zegt gewoon “Vlaams”. “Ik verzamel verschillende stijlen: Frans, Scandinavisch, Japans,... En ik ontwerp en produceer zelf ook stukken die bij mijn collectie passen.” Archetypisch, naar eigen zeggen. Een mooi voorbeeld daarvan is zijn Table Ronde (Archetype - Imparfait). Handgemaakt van natuursteen, gezandstraald en perfectly imperfect. Een paradoxale liefde van Sander.

BEDANKT RARE DINGEN

Beige, beton en hout hebben de bovenhand in de showroom. Maar dan valt ons iets anders op… Een lamp met koffietassen? Blijkbaar de ‘En dubbel espresso’ van Jonas Bohlin. “Ik hou van rare dingen, pretty ugly zeg maar”, oké geef ons meer raar. Sander toont ons zijn rare riem, zijn vuile space schoenen, zijn boeket verdorde bloemen en zijn mottige chalet stoel.

“Nu zegt iedereen mottige chalet. Maar over vijf jaar woont ge in een mottige chalet. Het is nog niet mainstream, dus dan weet ik dat ik goed bezig ben.”

BEDANKT HASSELT

Een man met grote dromen en een grote design collectie in de Stadsheide van Hasselt. Dit rijtje van drie voelt atypisch aan. Maar niet voor Sander. “Waarom zou ik weggaan uit Hasselt,” vraagt hij hardop. “Alle mensen die met kunst, design of fashion bezig zijn vertrekken naar grote steden. Waarom zou je weggaan? Daar is alleen maar meer concurrentie. Alles is mogelijk vanuit Hasselt”, zegt Sander vastberaden.

Wordt ge daar dan rijk van? Sander heeft nu 44 euro op zijn zichtrekening. Maar hij kocht wel ijsjes uit de Hanos voor ons. Dank u Sander!